Planetin ən yaşlı qadını kimi tanınan Mariya Brañas Morera İspaniyada 117 yaşında vəfat edib.
Qarabaginfo.az bildirir ki, ailəsi bu kədərli hadisə barədə sosial şəbəkədə məlumat verib. Mariya həmişə arzusunda olduğu kimi – yuxuda və ağrı çəkmədən dünyasını dəyişib.
O 1907-ci ildə San-Fransiskoda ispanəsilli jurnalist və katolik ananın ailəsində anadan olub. Tezliklə balaca Mariya valideynləri ilə birlikdə Yeni Orleana köçüb. Atası Avropa və ABŞ arasında mədəni körpü yaratmaq üçün ispandilli amerikalılar üçün nəzərdə tutulmuş “Merkurio” jurnalını təsis edib.
Bu həftəlik jurnal mühacirlərin öz vətənləri ilə əlaqəsini saxlayaraq, mədəni kimliklərini qoruyub saxlamağa kömək edən mühüm informasiya resursuna çevrildi.
1915-ci ildə Mariyanın ailəsi İspaniyaya qayıtmaq qərarına gəlir, lakin atası səyahətdən sağ çıxa bilmir. Gəmidə vərəmdən ölür. Mariya özü də qardaşları ilə oynayarkən yuxarı göyərtədən yıxılı və bir qulağında eşitmə qabiliyyətini həmişəlik itirir.
24 yaşında qız şəhər həkimi Joan Moret ilə ailə qurur.
İspaniyada vətəndaş müharibəsi zamanı Mariya frankoçulara qarşı çıxır.
O, əri ilə birlikdə səhra xəstəxanasında işləyir, burada təkcə yaralı əsgərlərə və mülki şəxslərə qulluq etmir, həm də azadlıq uğrunda mübarizədə respublikaçıları dəstəkləmək üçün İspaniyaya gələn sovet mütəxəssislərinə tibbi yardım göstərirdi.
1990-cı illərdə, artıq yaşlı olan Mariya fəal səyahət etməyə davam edir. O, tarixə və mədəniyyətə ömürlük həvəsindən sonra Böyük Britaniya, Misir, İtaliya və Hollandiyada olub. Qadının özünün sözlərinə görə, bu səfərlər onun üçün təkcə məşhur abidələri və memarlıq şedevrlərini görmək deyil, həm də müxtəlif xalqların qədim sivilizasiyaları, incəsənəti və adət-ənənələri haqqında biliklərini dərinləşdirmək imkanı olub.
2000-ci ildən bəri Mariya İspaniyada kiçik Olota şəhərində qocalar evində yaşayırdı. O, 100 yaşa çatdıqdan sonra da həyata marağını itirməyib və sevimli hobbiləri ilə məşğul olmağa davam edib: Tikiş, musiqi və oxu. O, yorulmaz enerjisi ilə ətrafdakıları ruhlandırdı, yaşın həyati fəaliyyəti və mənəvi zənginliyi qoruyub saxlamaq üçün maneə olmadığını nümayiş etdirirdi.
