Xalq yazıçısı, AYB sədri Anar “Yeni Müsavat” qəzetinin redaksiyasına məktub yollayıb. Anar yazıçı Çingiz Abdullayevlə bağlı son günlər səslənən fikirlərə münasibətini açıqlayıb.

Qarabaginfo.az onun məktubunu olduğu kimi dərc edir:

Yazıçı həmkarım, Yazıçılar Birliyinin birinci katibi Çingiz Abdullayevə ağır ittihamlardan ibarət olan yazıyla bağlı mən də bəzi fikirlərimi söyləmək istədim. Danılmaz tarixi faktdır ki, birinci Qarabağ müharibəsi olub və bu müharibənin nəticələri bizim üçün ağırdır. Torpaqlarımızın iyirmi faizi işğal olunmuşdu. Bunun səbəbləri barədə müxtəlif rəylər ola bilər və mən indi həmin məsələni müzakirə etmək fikrində deyiləm. Bir şey aydındır ki, birinci Qarabağ müharibəsində də xalqımızın igid övladları qəhrəmancasına vuruşub, vətən yolunda şəhid olublar, ağır yaralanıblar. Bu müharibədə şəhid düşənlərin də xatirəsi hamımızçün eyni dərəcədə əzizdir, müqəddəsdir və o müharibənin qazilərinə də dərin minnətdarlıq hissi duyuruq. Birinci müharibənin şəhid və qazi ailələrinə ikinci müharibənin şəhid və qaziləriylə eyni münasibət bəsləmək təklifini də dəstəkləyirəm.

Bununla birlikdə Çingiz Abdullayevə bir çox iradları qəbul edə bilmirəm. Ola bilsin ki, Çingiz müəyyən fikirlərini yetərincə dürüst və anlaşıqlı şəkildə ifadə edə bilməyib. Məncə onun əsas etirazı ona idi ki, ermənilər öz təbliğatlarında bu iki müharibəni eyni səviyyədə tutur, «birinci müharibədə udmuşuq» «təsəllisiylə» xalqlarını ovutmaq istəyirlər. Bundan da o nəticəni çıxarmaq istəyirlər ki, bir vaxtlar üstün çıxıblarsa, gələcəkdə də bəxtləri gətirə bilər. Əlbəttə bu onların növbəti xam xəyallarıdır. Çingizin demək istədiyinin məğzi bu idi ki, indiki ordumuz Birinci müharibə zamanı olan ordu deyil. Bəyəm belə deyil? Çingiz heç vəchlə birinci Qarabağ müharibəsini dana bilməzdi, heç olmasa ona görə ki, o günlər biz onunla birlikdə bir çox cəbhə bölgələrində olmuşuq. Ağdamda üç komandirlə - mərhumlar Fred Asiflə, Allahverdi Bağırovla, «Qatır Məmməd» ləqəbli komandirlə şəxsən görüşmüşük. Çingiz hətta bu hərbi hissələrə bir qutu qumbara da gətirmişdi.

“Bəlkə də uğursuz bir ifadəyə görə Çingiz Abdullayevə ağır ittihamlar vermək ədalətli iş deyil”

Amma bu da faktdır ki, o vaxt ordumuz yetərincə döyüş hazırlığı keçməmişdi, güclü və yeni silahlarımız yox idi, silahlı qüvvələr ayrı-ayrı pərakəndə hissələrdən ibarət idi. Bunları ki, danmaq olmaz. Bunları inkar etsək o müharibədə itirdiyimiz torpaqların nə səbəbdən itirdiyimizi izah edə bilmərik. Odur ki, bəlkə də uğursuz bir ifadəyə görə Çingiz Abdullayevə ağır ittihamlar vermək ədalətli iş deyil. Ən azı ona görə ki, bir il bundan qabaq bizə açıq düşmən münasibəti bəsləyən Moskva televiziya kanallarında haqq mövqeyimizi məntiqli və sərrast çıxışlarıyla çatdıran məhz Çingiz Abdullayev idi.

44 günlük vətən müharibəsində möhtəşəm zəfərimiz, doğma torpaqlarımızın, o cümlədən Şuşanı azad etməyimiz hamımızın başını ucaltdı. Millətimizin qürur hissini möhkəmləndirdi. Müzəffər ordumuzun şücaəti, Prezidentimiz, Ali baş komandan İlham Əliyevin dəmir iradəsi, qəti mövqeyi, düşünülmüş siyasi addımları tarixi zəfərimizi təmin etdi. Xalqımızın sarsılmaz birliyi qələbəmizin əsas rəhni oldu. Gənc döyüşçülərimizin yüksək vətənpərvərlik ruhunda yetişməsində, xalqın yumruq kimi bir amal uğrunda birləşməsində ədəbiyyatımızın, kinomuzun, teatr və televiziya tamaşalarının da rolu az olmayıb. Odur ki, hər fürsətdə yazıçıları sancmaq nəcib hərəkət deyil.

Bir çox erməni yazıçısının ifrat millətçilik təbliğatı erməni xalqına baha başa gəldi, qonşu xalqın doğma torpaqlarını zəbt etməyə çağıran «ədəbi» əsərlərlə xumarlanan ermənilər heç nə qazanmadan hər şeyi itirdilər. Azərbaycan ədəbiyyatının, Azərbaycan sənətinin, Azərbaycan maarifinin, Azərbaycan siyasətinin yetişdirdiyi nəsil Şuşanın sıldırım qayalarıyla dırmaşıb əlbəyaxa vuruşdu, canlarını fəda etmək bahasına torpaqlarımızı azad etdi. Yerli yersiz bir-birimizi suçlayanda bunları da unutmayaq.