Erməninin ən böyük düşməni elə özüdür. Daha dəqiq desək “erməni kilsəsi” və “erməni diasporu”.  Bu tonqalın üstünə benzini isə seçki qabağı Paşinyana qarşı birləşən müxalifət düşərgəsi tökür. 

Bir neçə gün əvvəl Koçaryan müxalifət bloku ilə birgə mitinq keçirərək seçkilərdə iştirak edəcəyi barədə məlumat verdi. Ermənistanda yaşanan siyasi və iqtisadi böhranda isə Paşinyanı günahlandırdı. 

“Daşnaqsütyun” partiyasının keçmiş üzvü Sefilyan isə barıtı lap çox qoyaraq bildirdi ki, “tezliklə Azərbaycana qarşı yeni müharibəyə başlayacaq, nəinki Şuşanı, Gəncə və Naxçıvanı da işğal edəcəyik. Bütün azərbaycanlıları onların torpağından qovacağıq!” deyə meydanda olanlara səslənib.

Qeyd edim ki, Sefilyan Birinci Qarabağ müharibəsində bizə qarşı döyüşüb. Bu gün yenə də revanşist şüarlarla döyüşə başlamaq niyyətindədir. Bu sözləri eşidən ermənilərin isə sevincdən ürəklərinin getməsi, riqqətə gəlməsi video kadrlardan aydın görünür. İmkan olsaydı o mitinqə çox yox ikicə dənə “Bayrakdar” göndərərdik, baxardıq onların qorxudan ağarmış sifətlərinə. 
Bir millət niyə bu qədər küt olsun ki? Baş verənlərdən niyə nəticə çıxartmasın ki? Bu yetim tayfa yenə də “erməni kilsəsi” və “erməni diaspor”un əlində oyuncaq olub. 

Bunu mütləq qeyd etməliyəm ki, erməni cəmiyyətində, xarici və daxili siyasətdə, tarixində azərbaycanlılara nifrət ümumi siyasətin əsas tərkib hissəsi olub. Bu ideologiya həm dövlət qurumlarının, həm də digər təsisatların fəaliyyətinin əsasını təşkil edir, kilsə və diaspor da bu mexanizmlə çalışır. 

Erməni kilsəsi nədir və hansı təsir rıçaqlarına malikdir? 

Erməni-apastol kilsəsi ölkədə böyük siyasi təsirə malikdir. Balaca ölkədə 92 faiz erməni inanclı hesab olunur. Kilsə cəmiyyətdə mərkəzi yeri tutur. 

Erməni kilsəsinin baş katolikosu yüksək səviyyəli məmurlara təsir edəcək qüvvəyə malik olduğu deyilir. Və kilsənin “yox” dediyi nə siyasi, nə də ictimai məsələ heç vaxt “hə” ola bilməz. Çünki uzun əsrlər boyu öz dövləti olmayan ermənilər üçün dövlət elə kilsənin özü olub. Kilsələrdə türklərə və azərbaycanlılara qarşı düşmənçilik təbliğ olunub ki, bu da öz növbəsində 1990-cı illərdə öz bəhrəsini verdi. 

Dünyadakı erməni kilsələri hər zaman erməniləri qızışdıraraq güllə qabağına verib. Erməni düşüncəsinin tərkib hissəsi olan terrora dəstək olub. ASALA erməni kilsəsininn ən sevimli övladıdır desək yanılmarıq. Erməni kilsəsi bugün də eyni mövqedən çıxış edir. Maliyyə, silah dəstəyi ilə Qarabağda revanşist hərəkata nail olmağa çalışır. 

Kilsənin erməni cəmiyyətində söz sahibi olmasına dair daha bir misal çəkim. Əgər yadınıza gəlirsə, Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın Sünik vilayətinə səfəri zamanı Sisiandakı kilsədən qovulmuşdu. 

N.Paşinyan keşişlə salamlaşmaq üçün əl uzatsa da, din xadimi hökumət başçısının əlini sıxmaqdan imtina etmişdi.  Bu isə erməni cəmiyyəti üçün ən güclü siqnaldır. Yəni kilsə Paşinyanı sevmir. Bu Paşinyanın özü üçün də pis siqnaldır. 

Keçək erməni cəmiyyətinin ictimai-siyasi fikrini formalaşdıran ikinci qanada. Erməni diasporu. 
Ondan başlayım ki, dünyada ən böyük erməni diasporu elə qulağımızın dibində Rusiyada yerləşir. Mütləq qeyd etməliyəm ki, Rusiyada Erməni-Apostol kilsəsi də fəaliyyət göstərir. 

Ermənilər Rusiyada əsasən bizneslə məşğul olurlar. Lakin xeyli sayda ermənilər dövlətin yüksək qanadlarında yer alıb. Ermənilər yerindən, zamanından asılı olmayaraq hər zaman bir-birinə dəstək olaraq, geniş biznes əlaqələri qurmağa, dövlət qulluğunda yüksək vəzifələri əldə etməyi bacarıblar. Bu onlardan öyrənməli olduğumuzun əsas məsələdir. 

Böyük diaspora Fransada və ABŞ- da var. Erməni diasporu pul, şantaj, təhdid və s. vasitəsilə çox zaman istədiyini əldə etməyi bacarıb. Buna misal olaraq dünyanın bir sıra ölkələrində “erməni soyqrımı”nın qəbul olmasını çəkmək olar. Hər il Ermənistana milyardlarla dollar pul göndərən “diaspor” təbii ki, daxili siyasəti də təyin edir. Bu isə 30 il ərzində savaş, Azərbaycan torpaqlarının işğalı və azərbaycanlıları qətlə yetirmək sifarişi olub. Bu gün də erməni diasporu Azərbaycanın gücü və qalibiyyəti ilə barışa bilmir. Ona görə də Ermənistanın daxilində revanşistlərə “pul qoyur”.  

Ermənistanın isə bir dövlət kimi həqiqətən gələcəyi yoxdur. 

Gah fransız ona yengəlik edir, gah da fars, gah da ABŞ-ın elçi daşında oturur. Rusiya da əsrlər əvvəl bu tayfaya ev-eşik verib, dövlət yiyəsi edib. 

İndi sözümü nəyə gətirirəm. Bu foto sosial şəbəkədə qarşıma çıxdı. Balaca erməni uşaqlarının əlinə silah verib, döşəmə əskinin fonunda hərbi geyimdə foto paylaşıblar. 

Əsrlər boyu öz övladını başqasının oyununa qurban verən bu tayfa hələ də anlamır ki, o dəmlər keçdi getdi. 

İndi “AK”-a ilə döyüşmürlər. Bitdi top-tufəng vaxtı. Bitdi partizanlıq edib camaata xox gəlmək. 
Dünyanın təyziq vasitələri dəyişib, bu təzyiqlərə qarşı işlənən mexanizmlər də. Ağlamaq, hay-küylə bir şeyə nail olmaq olmur. Üz cırmaq da fayda vermir. Cavan oğlunu torpağa gömüb, Koçaryanın da nəsil-nəcabətini söyməklə iş bitmir. Ağılı başa yığmaq lazımdır. 

Özləri uydurma erməni nağılına inanırlar, sonra da göydən “Bayraktar”ın atdığı üç raket düşür. Nəsil-nəcabət qalmır. 

Erməni üçün oğul itirmək düşünməyin ki, asandır. Onlar üçün bu faciədir. Erməni tayfası oğula, ailəyə olduqca bağlıdırlar. Üstəgəl onlar oğullarını mənasız, axmaq oyuna qurban verirlər. Elə bil qumarda uduzurlar. Hər dəfə də eyni səhvi edirlər. 

Oğullarını fırlanan çarxın qara nömrəsinə qoyurlar.